brennen czasownik brennt, brannte, hat gebrannt palić, palić się, płonąć, gorzeć, pałać, parzyć, piec, wypalać, wypalać znak, piętnować, bot. zool. wywoływać oparzenie; sich brennen oparzyć się; eine CD brennen wypalać płytę CD; vor Liebe brennen pałać miłością; der Boden brennt ihr unter den Füßen grunt jej się pali pod nogami |
verbrennen czasownik verbrennt, verbrannte, hat verbrannt palić, spalać; (ist verbrannt) spalać się, oparzać się; Holz verbrennen spalać drewno; sich die Hand verbrennen poparzyć sobie rękę; sich die Finger verbrennen pot. sparzyć się na czymś |
verbrühen czasownik verbrüht, verbrühte, hat verbrüht; sich (DAT) die Hand verbrühen oparzyć sobie rękę; sich mit etwas verbrühen sparzyć się czymś |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 30-10-2024 18:14
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!